zondag 23 oktober 2016

Mijn Levensloop-Ervaring in najaar 2016

Global Hero Of Hope

Toen ik eind 2015 de erkenning Global Hero Of Hope van de American Cancer Society, een ambassadeurschap voor Levensloop van Stichting tegen Kanker, ontving werd al snel duidelijk dat september en oktober drukke Levensloop-maanden werden.

In 2014 startte ik Levensloop Kortrijk mee op, en ook in 2015 was ik er voorzitter, ... 2 prachtige edities met veel solidariteit en dito resultaten.


Niet de resultaten van deze edities blijven bij, wel de warme contacten, en dus was het zeker dat ik ook in 2016 zou aanwezig zijn.  Dit om die vele vechters, teamkapiteins, deelnemers die de voorbije edities op mijn vraag deelnamen terug te zien.

Naast ambassadeur van Levensloop ben ik ook voorzitter van vzw Cyclo4Cancer, een zelf opgericht initiatief waarmee we al fietsend de noodzaak aan meer wetenschappelijk kankeronderzoek uitdragen.  Het was met deze vzw dat ook opnieuw een team werd gevormd voor de 3e editie van Levensloop Kortrijk.

10/09/16 : Levensloop Kortrijk (3e editie) > Deelname als team!

Teams vormen de motor van een Levensloop.  Zij organiseren zowel vooraf als tijdens Levensloop fundraising-acties.  Bovenal symboliseren hun teamleden solidariteit door gedurende 24u in estafette te lopen of wandelen.  Net zoals kankerpatiënten iedere dag opnieuw 24u moeten strijden, bewegen zij gedurende 24u tegen kanker.

Het team Cyclo4Cancer, dat door mij en de overige bestuursleden van deze vzw werd gevormd, telde 80 deelnemers en zamelde ruim 10.000 euro in.

Belangrijker evenwel is dat de vechters van het team een prachtig weekend kregen, heel veel solidariteit ervoeren... en dat we aan onze stand gedurende deze 24u heel veel gelukkige gezichten zagen.  Bij deze nog eens een oprechte dank aan iedereen die dit weekend als vrijwilliger van Cyclo4Cancer optrad.


Voor mij was het super om zovele vechters terug te zien, ... 



Het was ook samen herdenken wie overleden is!


Ik wandelde en liep, zo de symboliek van de 24u vervullend.



Het was overigens tof om zovele vrienden aan onze tent te zien, en om ook te zien dat mijn collega's een team vormden.




Dankzij een mooi uitgewerkt missie-programma kon ik ook een yoga-sessie met partner in crime en tevens comité-lid Stefaan meepikken. 


Al is het toch vooral de door mijn echtgenote mee georganiseerde kaarsenceremonie die bijblijft.

Tevens vervulde ik er mijn rol als ambassadeur door comitéleden van opstartende levenslopen rond te leiden en toelichting te geven.


Levensloop Kortrijk was voor alle aanwezigen - ook al met dank aan het schitterende weer - opnieuw geslaagd.  


Levensloop voor Bedrijven : 10/09/2016 (1e editie) > Ondersteuning als GHOH!

Voor het eerst organiseerde men in België een levensloop voor bedrijven.  Bij de opstart van dit comité werd me gevraagd om als ervaringsdeskundige in het opstarten van een levensloop enkele meetings bij te wonen en raad te geven.  Helaas kon ik deze opdracht na de zomervakantie niet verder zetten tgv medische problemen bij één van de kids.  Gelukkig kon ik wel bij de fantastische opening van deze levensloop aanwezig te zijn!




Mij blijft ook de sterke getuigenis van de meter van deze bedrijvenlevensloop bij : een oproep naar nog meer solidariteit!  Steun zij die geconfronteerd worden met kanker door hen wat werk uit handen te nemen, door een luisterend oor te bieden, ... kortom door er eenvoudig weg even te zijn!


Het was bovendien een ideale gelegenheid om samen met 2 van de 4 andere Belgische Global Heroes Of Hope op de foto met de peter van deze bedrijvenlevensloop te gaan!

Levensloop Aalst : 17/09/2016 > Ondersteuning als GHOH!

Gezien de groei van het aantal levenslopen in België, waardoor de solidariteit zich ook geografisch sterker verspreidt, zijn er vanaf 2016 soms meerdere levenslopen in 1 weekend.  Dit weekend was er naast de bedrijven-levensloop te Brussel ook een Levensloop te Aalst.

Benieuwd hoe Aalst zijn eerste editie organiseerde, en ook wel om de Levensloop-coördinator ter plaatse een hart onder de riem te steken gingen we ook daar langs.




En we zagen dat deze Levensloop in meerdere opzichten de Hoop beklemtoonde : super!!

Levensloop St Truiden : 01 oktober (6e editie) > Als vechter!

Levensloop St Truiden bezocht ik reeds eerder, en bleef me als een voorbeeld voor andere levenslopen bij.  Ik blijf er van overtuigd dat we vooral kunnen leren van elkaar, en vandaar dat ik voorstander ben dat comitéleden ook andere levenslopen (blijven) bezoeken.  Zo bezocht ik ook dit jaar opnieuw St Truiden, al was ik hier ingeschreven als vechter.

En wat een ontvangst viel ons als vechter te beurt.  Het was gewoonweg fantastisch.  Niet alleen omdat we echt zelf als VIP werden behandeld, maar vooral ook om dit ook gold voor onze care-givers : een echt gewaardeerd initiatief.  

De opening waarbij de vechters tussen een erehaag van care-givers en militairen liepen was een absoluut bijzonder moment!



De 2 GHOH die ik in Brussel niet zag waren als rasechte Limburgers hier wel aanwezig, ... en jawel we konden klinken op onze gezondheid!

Maar als vechter werd ik bovenal echt in de watten gelegd : dank je wel hiervoor!

Levensloop Brugge : 08/10 (1e editie) > Ondersteuning als GHOH!

Voor 2016 kwam er naast Koksijde en Kortrijk een derde Levensloop in België, en dit in onze provincie-hoofdstad Brugge.  

Reeds van bij de eerste voorbereidingsvergadering contacteerde men me om waar nodig ondersteuning te geven.  Ik was bovendien bijzonder blij dat ook mijn collega's hier - net als eerder in Kortrijk - opnieuw een team vormden.


Voor de opening vroeg men me om eigen ervaring als vechter toe te lichten.


Er was ook een schitterende kaarsenceremonie!

Dus een absolute proficiat aan de voorzitster en haar Brugse comité met hun eerste editie!

Levensloop Genk : 15/10 (2e editie) > Ondersteuning als GHOH!

Limburg is de Belgische provincie waar alles voor Levensloop begon.  Ze telt ook het grootste aantal levenslopen, en vorig jaar kon ik niet in Genk zijn.  Vandaar dat reeds vroeg in 2016 Genk met stip in de agenda stond aangestipt.  Hier kwamen we niet op zaterdag maar enkel op zondag.  

Ook hier opnieuw een fenomenale toffe sfeer, bijzonder veel warme gesprekken... maar wat me hier bijblijft is de sterkte van de voorzitter : niet alleen een warm persoon en organisatorisch sterk... maar een waar zangtalent die eigenhandig een levensloop-lied schreef!  Super!!



Levensloop Beveren : 22/10 (2e editie) > Ondersteuning met alle GHOH!

De laatste levensloop van 2016 in België ging te Beveren door.  Dit werd in alle opzichten een waar feest!  Het was een eerste levensloop waar we met de 5 GHOH aanwezig waren, het was een levensloop waar we heel wat medewerkers van de Stichting tegen Kanker zagen... en ook andere comité-leden... kortom heel wat ingrediënten voor een geslaagd weekend!  Maar het was veel meer dan dit.  Alle ingrediënten voor een goede levensloop waren aanwezig : 
  • solidariteit
  • animatie voor oud en jong, voor klein en groot
  • aandacht voor de (ex)patiënten, ... met een mooi verwen-programma
  • geslaagde ceremoniën 
  • fundraising

Ook hier was er bijzondere aandacht voor de caregivers, dus ik was blij dat ik mijn echtgenote een bloempje kon overhandigen!


Heel speciaal was dat we samen met de 5 Belgische Global Heroes Of Hope de totale opbrengst van 2016 van alle levenslopen mochten bekend maken!







Wat een formidabel resultaat van alle Belgische Levenslopen samen : 



Dank je wel aan alle comités waar ik langsging voor de goede ontvangst!  Ik hoop jullie in 2017 terug te zien!!

Aan de overige comités : helaas slaagde ik er niet in om jullie ondersteuning te geven, aarzel evenwel niet mij te contacteren!  Heel graag tot jullie volgende levensloop!

Omdat levensloop bijdraagt aan meer levenshoop :

Jij levensloopt in 2017 toch ook?  Tot Levensloop!



zaterdag 10 september 2016

Het najaar van Levensloop!

Vandaag start het najaar van Levensloop!


Met levensloop willen de organiserende vrijwilligers solidariteit tonen met de kankerpatiënten!  Vandaar dat de organiserende vrijwilligers steeds de doelstelling hebben om een diversiteit aan teams aan de start te krijgen : Zowel uit bedrijf- als verenigingsleven, teams samengesteld uit jongeren en ouderen, ... maar ook teams van families, vrienden, ...  Hoe meer verscheidenheid op Levensloop hoe beter die solidariteit zichtbaar is!

Per team uit die solidariteit zich dan door de zelf gevormde estafette (wandelen of lopen) gedurende 24 uur... die symbool staat voor de 24u die iedere patiënt iedere dag opnieuw voert!  Evident dat een team idealiter uit minimaal 24 personen bestaat :-)  Elk team is van harte welkom : zo zijn er teams van 1 persoon (vb ultralopers), tot teams van honderden deelnemers (vb scholen)

De vips van het evenement is iedereen die nu, of in het verleden, streed tegen kanker : de vechters!  Zij worden in de watten gelegd, en krijgen een door vrijwilligers georganiseerd programma, meestal met keuzemogelijkheden (massage - kooksessie - yogasessie - lachsessie - ...)  De organiserende vrijwilligers werken daarom vaak samen met de ziekenhuizen uit de buurt om zoveel mogelijk vechters te bereiken!

Levensloop is ook een sfeervol evenement : Niet alleen zijn er tal van activiteiten door de organisatie aan alle aanwezigen aangeboden (optredens - zumbasessies - ...), ook de teams organiseren allerhande randanimatie (soms op kinderen gericht, vaak ook in de sfeer van volksspelen, soms meer gastronomisch ingevuld...)

Kenmerkend voor die sfeer zijn ook de 3 ceremoniën : De opening (met ereronde voor de vechters), de kaarsenceremonie (waarbij overledenen aan de ziekte worden herdacht, maar ook als symbool van hoop om kanker de wereld uit te krijgen, en het slot!

Omdat vooral wetenschappelijk kankeronderzoek helpt om deze ziekte de wereld uit te krijgen gaat het grootste gedeelte van de fundraising daar naar toe!

Ook dit is uiteraard een doelstelling van Levensloop : een zo groot mogelijk bedrag voor de strijd tegen kanker ophalen!  Dit realiseert men dankzij de vele sponsors, de milde schenkers, de deelnemers die elk 10 euro betalen, en de gedrevenheid van de teams om tijdens Levensloop, maar soms ook er aan voorafgaand acties organiseren.

Tot slot toch nog even herinneren dat dit evenement in meerdere steden doorgaat, en dit telkens georganiseerd door een team van vrijwilligers die maandenlang hier heel wat inzet voor tonen : dus dank je wel aan alle organiserende Levensloop-Comités.  Zij worden telkens bijgestaan door medewerkers van de Stichting tegen Kanker!

Door de American Cancer Society werd ik eind 2015 tot Global Hero Of Hope uitgeroepen.  In overleg met de Stichting Tegen Kanker vul ik dit met een ambassadeurschap voor de West- & Oost-Vlaamse Levenslopen in.

Als gewezen voorzitter van Levensloop Kortrijk ligt dit evenement me uiteraard nauw aan het hart : ik roep dan ook iedereen op om vandaag en morgen langs te komen!

Als voorzitter van VZW Cyclo4Cancer, en onder de deskundige leiding van teamkapitein van David De Bie, nodigen we je er graag uit aan onze teamtent!  Ook het team van mijn collega's, onder leiding van teamkapitein Annelies Vandebuerie verzamelt aan deze tent.

Lukt dit niet, dan zie ik je graag op één van de volgende levenslopen :

  • 17 09 : Aalst
  • 17 09 : Brussel - Bedrijvenlevensloop
  • 01 10 : Sint Truiden
  • 08 10 : Brugge
  • 15 10 : Genk
  • 15 10 : Beveren
Of noteer nu reeds Levensloop Koksijde in jouw agenda : 27 05 2017!


Op Levensloop Brugge ontvang ik je graag samen met collega en teamkapitein Tommy Geraert!

Met Levensloopgroeten,

Johan Devroe


zaterdag 2 juli 2016

La Marmotte 2016

La Marmotte 2016

Ergens eind 2003... als lid van de lokale wielerclub Nieuwenhovespurters sluit ik aan bij het jaarlijkse eetfestijn.  Rond middernacht, met een veel te zware maag, en reeds licht verdoofd als gevolg van een te veel aan pilsjes... plaats ik mijn handtekening op een blad dat - onder initiatiefnemer Davy - de tafels rondgaat... Bovenaan staat vermeld 'Ik ga mee op de fietsuitstap van 2004 : La Marmotte'.

Enkele weken later zoek ik wat meer informatie op, ik kom te weten dat La Marmotte een cyclosportieve tocht is... dat vier cols worden overwonnen... tot dan fiets ik jaarlijks maximaal 2500km en boezemen afdalingen van Vlaamse heuvels als Kluisberg mij reeds angst in.

Toch ben ik zowat 7 maand later mee met de Nieuwenhovespurters-delegatie op de Alpe, we verblijven er op de top, in residentie Le Taburle.  Met een 15tal clubleden + enkele begeleiders beleven we bijzonder veel plezier.  Op D Day slaag ik er bovendien in om deze eerste deelname af te sluiten met een zilveren brevet, maar vooral met bijzonder veel goesting om meer cyclo's te fietsen, hier terug te keren!

Met dank aan het begrip voor deze Gran Fondo Honger van mijn gezin kan ik deze uitdaging ook in 2005, 2007, 2010 en 2011 fietsen.  In 2011 zou ik mijn beste tijd realiseren : bruto (inclusief geneutraliseerde Glandon-Afdaling) exact 8u00.  Of hoe dit voor mij de bevestiging van een goede gezondheid betekende.

Helaas zou ik enkele maanden later de diagnose van kanker krijgen, gevolgd met een vermoeden van uitzaaiingen in de longen, net even voor Kerstmis.

Wat mij door die moeilijke periode hielp?  Mijn overtuiging om ook in 2012 La Marmotte te fietsen!

Na een moeilijke trainingsperiode, waarbij 100 meter wandelen een eerste uitdaging betekende... over 20km fietsen in het wiel van mijn zoon Michiel... tot ritjes van 60km en langer... slaagde ik er in om dankzij de steun van Cyclo4Cancer sympathisanten David & Jeroen om ook deze 6e deelname met een gouden brevet te bekronen.

Toen ontstond het idee om na 5 deelnames voor de kankerdiagnose, ook 5x na de kankerbehandeling deel te nemen.

Zo stond ik na verdere deelnames in 2013, 2014 en 2015 op 2 juli 2016 zoals steeds om 6u op de eerste rij van de startbox!


Ik tref er Brecht, een absolute topper in het Gran Fondo gebeuren, die net als mij vanuit de 2e startbox start, maar uiteindelijk top 50 zal realiseren.  In totaal zijn we met een tiental Cyclo4Cancer sympathisanten aanwezig.  Zowel Hans als Jonas mogen op basis van hun uitmuntende eerdere resultaten vanuit de prioritaire startbox vertrekken.  De overige Cyclo4Cancer-sympathisanten, Vincent - Gunther - Joeri - Nico - Dieter - Peter - David DV - Bruno, starten samen met mij of vanuit één van de volgende startboxen.

Even na 7u wordt het startschot gegeven.

In tegenstelling tot alle vorige edities waar ik quasi steeds als een pijl uit een boog vertrok laat ik me rustig mee glijden met de massa.  Er is het besef dat ik de voorbije weken enkel van zondag naar zondag fietste, het vraagteken hoe de gevolgen van de recente valpartij zich bij het klimmen zullen laten voelen, ... maar ook vooral het besef dat ik deze maal niet voor een tijd fiets maar enkel voor het uitrijden.  Deze 10e en meteen ook laatste deelname van La Marmotte wil ik in schoonheid afsluiten : op de top van de Alpe dus!

Ik bevind me inmiddels in één van de vele pelotons die naar de voet van de Glandon fietsen.  Ik heb de indruk dat de kop van de wedstrijd trager vertrok, want nog voor we de eerste hoogtemeters van de eerste col buiten categorie van de dag aanvatten smelten de groepjes tot een wel erg omvangrijke groep van zo een 600 man samen.  Ik ontwaar meteen ook Hans en Jonas.  Bij de eerste bocht bergop zit ik op zo een tiental meter van hen, ... tegen mijn natuur in lever ik geen inspanning om ze bij te benen... neen rustig deze col van de dag naar boven fietsen is de opdracht.  Dit betekent dat ik tijdens deze beklimming probeer de hartslag enkele tellen onder de overslagpols (162) te houden.

De Glandon bedwong ik inmiddels 9x in La Marmotte, maar ook nog enkele keren buiten deze cyclo... de beklimming ken ik vrij goed en het lukt me dus om deze inspanning goed in te delen.


Bovengekomen staat er voor het eerst geen verzorger op mij te wachten, dan maar aanschuiven bij de bevoorrading.  Ik opteer voor een extra drinkbus met water en laat me de afdaling inglijden.  Ik ontwaar geen enkele valpartij en stel effectief vast dat overige fietsers geen risico's nemen!  Mooi zo!!

In de vallei gekomen probeer ik steeds in een goed groepje de brug naar de Télégraphe te maken... zo ook dit jaar.  Het spontaan ontstane peloton na de afdaling telt zo een 40tal renners, maar allen met een grotere motor dan mezelf.  Ik twijfel even... blijf ik hun gezelschap, wat impliceert dat ik tegen overslag verder fiets... of laat ik me uitzakken.  Ik opteer voor het eerste en kan zo snel de volgende col van de dag opdraaien.

Ik laat de groep nu onmiddellijk rijden, en opteer voor het eigen tempo.  Zo zal ik de volledige klim quasi alleen fietsen.  Ideaal voor wat overpeinzingen.  Ik denk aan de moeilijkheden van de kanker : de extreme vermoeidheid waar ik dagelijks tegen vecht, ... de grotere vereiste recuperatie-tijd na iedere inspanning... maar ook aan de vele lotgenoten die na hun schildklierverwijdering er helemaal niet meer in slagen om te sporten, te werken... of hoe ik me gelukkig mag prijzen dat ik wel nog aan fietsen toekom... al kan ik de hogere intensiteit niet meer aan... ik zit hier potjandorie wel in La Marmotte!!

O ja, om deze tot een goed einde te brengen kan ik beide drinkbussen beter opnieuw bijvullen aan het waterpunt op de top van de Télégraphe.  De afdaling naar Valloire volgt.

Wat nu komt is qua natuurschoon het mooiste wat je in de Alpen aantreft, alleen is die Galibier ook een bijzonder harde Alpennoot om kraken.  Blijven op hartslag fietsen dus.  Ik voel dat ik beter een sanitaire stop bij de bevoorrading had ingelast, ... maar wil tijdens het klimmen hier niet echt voor stoppen... maar afwachten tot halverwege de klim, waar we de bocht naar Plan Lachat maken.  Eens deze bocht voorbij is het prachtig kijken naar de sliert renners die volgt, maar weet ik ook dat enkele loodzware kilometers wachten.  Van de 10 edities is dit ook de editie waar de wind het hardste waait op deze Galibier : Het is echt stoempen om hoogtemeter per hoogtemeter te overwinnen!


Aan de top is het even uitkijken naar de juiste route : we moeten voor de tunnel opteren want de dag ervoor was er op de top omwille van het wegschuiven van sneeuw en ijs nog een auto over kop gegaan, en men wou met die 7500 renners geen risico nemen.  Voor het eerst door de tunnel dus en zo naar de top van de Lautaret.

De afdaling gaat makkelijk, al had ik wat schrik.  David DB had me gewaarschuwd dat hoge velgen me parten zouden spelen tijdens de afdalingen, doch ondanks de harde wind voel ik geen enkel negatief effect.  Super dus!  De nieuwe Speed wielen zijn er voltreffer!  Ze bollen uitstekend, ook over de nieuw aangelegde weg langs de zijkant van het meer.  Het is dankzij deze weg dat we het vertrouwde marmotte-parcours in '16 opnieuw kunnen afleggen.  Hierdoor werd La Marmotte wel een 2tal km langer, maar dat geeft niet.

Even voor het opnieuw binnen rijden van Le Bourg d'Oisans staat de echtgenote van Hans langs de kant van de weg.  Ik weet dat ze een drinkbus voor mij heeft, doch zie dat ik nog voldoende drank heb.  Ik roep haar toe dat alles ok is, en geen tussenstop nodig heb.  

Net voor de voet van de Alpe ligt een fietser kermend van de pijn.  De ordediensten zijn er bij, ... later verneem ik dat zijn voorwiel gewoon wegjumpte met een valpartij als gevolg.  Een weekje later is deze Nederlander nog steeds gehospitaliseerd te Grenoble, ik wens hem een goed herstel!

De vierde en laatste col komt er aan, er staan nogal wat applaudisserende supporters, ... en ik word zowaar emotioneel!

Ik denk aan de voorbije 9 edities, aan ieder van de renners met wie ik deze ervaring mee mocht beleven.  In het bijzonder gaan mijn gedachten naar de inmiddels overleden Geert M.   Tranen schieten me in de ogen...

Ik moet evenwel blijven trappen om er voor te zorgen dat ik de finish haal!  

Zo wat halverwege de klim gebeurt dan waarvoor we op vrijdag vreesden : De hemelsluizen worden open gezet, de regen valt met bakken uit de hemel!  Ik beken : in dit stadium van de rit is dit gewoonweg een aangename verfrissing, ...  dit geeft me zelfs extra moed... en tel de bochten verder af!

Als ik de fotografen in één van de laatste bochten ontwaar komt alle emotie in mij opnieuw naar boven.  Ik denk aan alle vorige edities, aan alle emoties die daarmee gepaard gingen, ... aan mijn strijd tegen de kanker, aan de ondersteuning van mijn gezin, de opgebouwde Gran Fondo Spirit met cyclo4cancer... deze gevoelens komen samen in de gebalde figuurlijke 10 die ik met beide handen aan de fotografe toon.  Kracht om de armen omhoog te brengen heb ik niet meer...


Nog enkele kilometers tot de top, ... nog enkele kilometers tot Marleen die boven op me wacht!  Geen redbull, maar dit geeft me wel vleugels!  Ik slaag er op het einde zelfs in om nog wat extra tempo te maken en kan met een grote grijns de finish overschrijden.

Ik duw de garmin af, en zie dat ik de bruto-tijd onder de 8u30 bleef.  Geen toptijd, maar wel een meer dan geslaagde tijd!

Een heel mooi avontuur zit er op : 5x La Marmotte voor de kankerdiagnose, 5x na de kankerbehandeling.  De cirkel is rond!

Die avond kan ik aan de bar van mijn vertrouwde verblijfplaats voor La Marmotte - het Mercure Hotel op Les Deux Alpes - bijzonder tevreden het glas heffen op mijn 10e deelname en aan alles wat voorafging!

Viva La Vida!!

La Marmotte in beeld



Een terugblik op mijn eerdere edities?

5 Edities voor de kankerdiagnose : 

- 2004 : Zilver
- 2005 : Zilver 
- 2007 : Goud
- 2010 : Goud
- 2011 : Goud

5 Edities na de kankerbehandeling : 

- 2012 : Goud 
- 2013 : Goud
- 2014 : Goud
- 2015 : Marmotton
- 2016 : Goud

Wil ook jij aan Gran Fondo's of cyclo's deelnemen?

En wil je tevens de strijd tegen kanker steunen?  Informeer vrijblijvend naar het initiatief Cyclo4Cancer : johan.devroe apenstaartje cyclo4cancer.be

Wil je Marmotte-tips van een ervaringsdeskundige?  Aarzel niet om jouw vragen naar het opgegeven mailadres te sturen.

Ben je een lotgenoot?  Jouw verhaal is steeds welkom (cfr mail-adres).  We verwijzen je ook graag door naar onze website : www.cyclo4cancer.be

dinsdag 14 juni 2016

To Strava or Not To Strava!

Eén van de grote verschillen tussen 2006 en 2016 is wat mij betreft toch hoe het internet, en met name de social media in al zijn facetten ons dagelijkse leven beïnvloedt.

Enkele WK's of EK's terug was het ondenkbaar dat men met een telefoon in de hand verslag zou uitbrengen, laat staan dat men er foto's zou nemen die men real-time zou verspreiden.

Ook de fiets-community omhelsde inmiddels de diverse vormen van social media.

De binnen onze fietsgroep meest gebruikte is wellicht 'Strava'. Deze toepassing laat toe om jouw fietstochten te registreren, te analyseren en te delen met jouw volgers. Een ideaal instrument ook om vooral jouw eigen progressie te zien... of je zelf uit te dagen tot het rijden van een bepaalde afstand in een bepaalde periode, of tot het realiseren van een bepaald aantal kilometers, hoogtemeters in bvb een specifieke maand. Doordat je ook foto's aan jouw ritten kan toevoegen is het meteen ook een tof fotoalbum om herinneringen op te halen.

Inmiddels pasten ook de electronica producenten zich aan deze nieuwe ontwikkeling aan. De diverse hartslagmeters laten toe om rechtstreeks (bluetooth/wifi) de trainingsgegevens op te laden. Al levert dit soms wel foutieve info op : zo registreerde ik tot voor kort mijn ritten En aan de pols (Garmin Fenix) En aan het stuur (Garmin Edge) waardoor mijn trainingskilometers plots dubbel werden gerekend... neen zo intelligent is de toepassing nog niet om 'dubbele gegevens' te herkennen. Af en toe mag er dus nog zelf tussengekomen worden.

Wat ook leuk is aan Strava zijn de klassementen : zo kan je zien wie er binnen jouw vriendengroep bvb het snelst de Mont Ventoux beklimt. Voor de sympathisanten van VZW Cyclo4Cancer gaat deze eervolle vermelding overigens naar onze webmaster : Proficiat Wouter :-)


Een andere aardigheid zijn de vele toepassingen die door externen aan Strava worden toegevoegd : Exstra.co en Relive.cc zijn er twee van. Deze worden in een volgende rubriek besproken.

De jongste weken was er in de pers ook melding van hoe men met Strava dient om te gaan. Tja, net zoals bij andere social media is het goed om te weten hoe het werkt : dat er privacy instellingen zijn die je zelf kan instellen, dat je in jouw reacties de nodige eerbied aan de dag legt...

Tot slot : Net zoals bij alle social media heb je ook de voyeurs : zij die zich wel registreren maar niets publiceren... ook dit kan uiteraard! Mijn ervaring is in deze evenwel dat enkel wanneer je 'geeft' je ook (waardevolle) feedback kan terugkrijgen. Toch is het aan ieder individu om zelf te oordelen hoe hij/zij met deze nieuwe media omgaat : of hoe we de persoonlijke vrijheid die het fietsen ons biedt ook in deze toepassingen terug vinden!

zondag 12 juni 2016

Flanders Field 2016

De Nieuwenhovespurters is de club waar ik bij aangesloten ben. Op zaterdag de grote toertochten fietsen, en op zondag ook bij de snelle clubritten aan sluiten is met de moeilijke recuperatie waar ik op deze blog eerder al over schreef geen realistische combinatie. De club organisaties - de openingsrally en de Flanders Field - daar teken ik uiteraard graag present!

Vandaag stond de Flanders Field op de agenda : traditiegetrouw kan je deze mooie toertocht door Vlaamse Ardennen en Zwalmstreek zowel op de zaterdag als de zondag van het vaderdagweekend fietsen.

Ik sprak samen met collega's en Cyclo4Cancer sympathisanten Nico & David af om voor het grootste traject (160km) te gaan.


Het werd uiteindelijk een tocht die meer dan de moeite waard was, maar die onder impuls van David aan een veel pittiger dan gepland tempo werd afgewerkt.

Het was lang geleden dat ik bij een grotere toertocht nog eens een gemiddelde boven de 30km/u realiseerde. Bekaf, maar tevreden!

De digits :

zondag 5 juni 2016

Gran Fondo Mont Ventoux 2016

Twee jaar terug fietste ik voor het eerst de GF Mont Ventoux.

Het was een super ervaring :

  • Kleinschalig wat synoniem staat voor 'no stress'
  • Schitterende natuur met de kale berg als absolute uitschieter... letterlijk en figuurlijk...
  • Regio die me toelaat om me volop uit te leven in mijn andere hobby : lekker eten en drinken!


Eind oktober tijdens de kalenderbespreking met de Gran Fondo Renners van Cyclo4Cancer gaf ik daarom aan deze uitdaging op de eigen agenda te plaatsen.  Andere sympathisanten beslisten ook deze reus van de Provence in hun planning op te nemen, doch opteerden - met een aansluitend verlof - voor La Cannibale.

Zo was ik ook voor de 2e Gran Fondo van het seizoen de enige vertegenwoordiger van het Cyclo4Cancer peloton.

Toch was ik er helemaal niet alleen... van bij het oprijden zag ik nogal wat Belgische nummerplaten op de parking van het hotel. En jawel : De delegatie van Granfondoteam.be zat in het zelfde hotel.

Het werd een super weekend : Ik doorkruiste de lokale dorpjes 'Bédoin, Carpentras, Beaumes de Venise, Vacqueyras, ...'. De heerlijke wijnen die de streek te bieden heeft werden geproefd en als lekker beoordeeld. Het was een moment van uitrusten aan het zwembad, lekker eten... Er werden ervaringen over diverse cyclo's met de renners uit het Granfondoteam.be uitgewisseld, ... en er was zelfs tijd om de professionele mailbox bij te werken : goed voor de gemoedsrust.

De ochtend van de Gran Fondo was het schrikken : Het onweer en het openzetten van de hemelsluizen zorgde rond 5u 's ochtends voor een bruusk ontwaken. Anderhalf uur later stelde ik tevreden vast dat enkel het natte wegdek nog naar die wolkbreuk verwees. Rond 7u15 fietste ik naar de start, waar tot mijn verwondering bleek dat mij een prioritair nummer was toebedeeld.

Na de gebruikelijke startceremonie vertrokken we rond 8u05. Al snel oordeelde ik dat ik me niet het pleuris zou fietsen, en liet het eerste peloton zijn krachten alleen verspillen. Ik had de indruk dat de aanloop anders was dan in 2014, dit werd 's avonds bij het zien van de afstand - 2km langer - bevestigd.

De klim van Bédoin naar de top wou ik rustig nemen. De rustige start bij de Gran Fondo St Tropez was me wel bevallen, en ik wou dit herhalen. Een zelfde ervaring als bij mijn deelname in 2014 wou ik bovendien zeker vermijden : toen kwam ik total loss over de finish : nu ik hier alleen was kon ik maar beter wat 'overschot' houden.

Zo kwam ik slechts na 1u38 - PR staat op 1u26 - over de top van de Ventoux, maar wel met een bijzonder goed gevoel. Dit goede gevoel kon ik tijdens de afdaling niet behouden, om de één of andere reden, kneep ik nog meer dan anders in de remmen... Na Malaucène - deze editie gelukkig geen spijkers - wel het gebruikelijke vagevuur : het tussenstuk tussen de beide Ventoux-beklimmingen is helemaal niet te onderschatten. Bij deze lus rond de berg zijn er heel wat hoogtemeters te verwerken, en dit niet steeds op een goed bollend wegdek.

Eénmaal in Sault was het toch wel met wat schrik naar de hemel kijken : de blauwe stralende hemel was inmiddels overgegaan in een dreigend donker wolkendek. Pas enkele kilometers aan het klimmen of de dikke regendruppels overvielen me, het regenjasje werd snel aangetrokken en ik fietste snel verder... tot Chalet Renard. Hier nam ik mijn tweede bevoorrading.

De afdaling naar Bédoin werd met het deels natte wegdek behoedzaam genomen, om vanuit het dorp opnieuw een eigen tempo richting de col de la Madeleine en de col de la Chaîne te ontwikkelen.

Na de 160e fietskilometer wist ik dat het zwaarste achter de rug lag en was het zo snel als mogelijk richting finish : na 7 uur fietsen kwam ik onder de finishboog door... om mijn 2e gouden cyclo-diploma van 2016 in ontvangst te nemen.

Tevreden dat ik ondanks het beperkte aantal trainingskilometers en dito conditie toch een - voor mijn mogelijkheden - goede prestatie leverde.



De digits van de rit :


Omdat beelden meer zeggen dan woorden :

zaterdag 7 mei 2016

Hemelvaartweekend 2016

In de eerste 4 maand van dit jaar realiseerde ik 2300 fietskilometers. Dit is beduidend onder het streefdoel om met een voldoende goede conditie de zomer in te gaan. Daarom de 'note to my self' om in het Hemelvaart-weekend extra trainingskilometers malen.

Op woensdag startte ik met een rustige, vlakke, trainingsrit :


Op donderdag fietste ik met dank aan het heerlijke lenteweer naar het kasteel van Beloeil, zoals uit het filmpje blijkt pikte ik tevens enkele mooie hellingen uit de Vlaamse Ardennen mee : Kluisberg - Muur van Geraardsbergen ...



Op vrijdag volgde een herstelrit langs het water :


Op zaterdag volgde dan de apotheose met de Waalse Pijl :


Resultaat : 450km op 4 dagen tijd.

Conclusie :

  • Het blijft hard werken om de conditie op een hoger peil te brengen! Meer trainingen zijn hiertoe vereist, alleen laat de drukke job hier niet veel ruimte voor.  Anderzijds is er telkens opnieuw de confrontatie - en moeilijke aanvaarding - dat de recuperatie als gevolg van - en sedert - de kanker(behandeling) veel moeilijker en onvoorspelbaarder verloopt.
  • Het was een prachtig weekend met fantastisch zomerweer... en ik genoot met volle teugen op de fiets, ... en dit is uiteindelijk waar het om draait!

zondag 17 april 2016

Gran Fondo Honger

Gran Fondo Goesting?

Zoals de volger van mijn blog inmiddels opmerkte : Ik heb een grote Gran Fondo Honger.

Wat maakt zo een Gran Fondo of Cyclo nu zo speciaal? 
Wel enerzijds gaat het steeds over tochten over geaccidenteerd terrein waarbij je toch even je eigen grenzen moet verleggen om deze tot een goed einde te brengen.  Daarnaast krijgen ze het etiket "Gran Fondo" of "Cyclo" omdat er een gezamenlijke start is.


Betekent dit dan dat je ze als een koers kan beschouwen?  
Voor een select groepje aan de start is dit wel degelijk het geval... Dit is evenwel een kleine kern die vaak ook in het bezit is van een licentie. Voor een grotere groep is het de doelstelling om een dermate goede prestatie neer te zetten zodat men het daaropvolgende jaar in het prioritaire vak mag starten... en dus wat meer/langer van moto-begeleiding te genieten.  De grootste groep fietst deze tocht dan weer om zijn eigen grenzen te verleggen, en om eventueel beter te doen dan bij een vorige editie.  De tijdsregistratie maakt dat mogelijk.  Bovendien worden er aan de finish diploma's uitgereikt : In functie van leeftijd worden er 'gouden' - 'zilveren' - 'bronzen' tijdsgrenzen bepaald.  Voor hen is het leuk om zoveel mogelijk gouden/zilveren diploma's te verzamelen.  Tot slot zijn zij er die even van het cyclo-gebeuren wensen te proeven : voor hen primeert vooral het uitfietsen.


Waarom dan toch die grote aantrekkingskracht?  Er zijn immers geen prijzen te verdienen!
Omdat het om meer gaat dan het fietsen an sich :  

  • Je fietst door een voor jou nieuwe regio : de Gran Fondo's zijn verspreid over gans Europa, maar gaan vooral op die plaatsen door waar de natuur op zijn mooist is.
  • Als Gran Fondo Fietser maak je al snel deel uit van een toffe community : Op de diverse Gran Fondo's zie je dezelfde renners terug... niet alleen Belgen maar ook Nederlanders, Fransen, Italianen... of je krijgt er een pak Europese vrienden bij!
  • Het laat je toe om doelen te stellen, wat het fietsen in de koude wintermaanden net dat tikkeltje extra geeft.
  • Daarnaast biedt het je de gelegenheid om tav andere renners, maar ook tav hun supporters, al fietsend een boodschap over te brengen : bij Cyclo4Cancer is dit de oproep tot meer wetenschappelijk kankeronderzoek!


Zin gekregen?

  • Wieleroutfit kan tijdens bestelrondes worden aangeschaft.  Interesse? Mail marleen.deluycker@cyclo4cancer.be
  • Leisure Outfit voor na de koers,  of als supporter?  Mail jouw interesse naar johan.devroe@cyclo4cancer.be
  • Schrijf je in via grandtrophee.fr - velomediane.be - ...
Tot op een volgende cyclo?  Ventoux?  Vogezen?  Dolomieten?  Alpen? ... met een even grote smile aan de finish ;-)